Μώμος Μπ.Γ Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013, 12:07 Αγαπητέ Στάθη, με την ουσία του σημερινού άρθρου δεν θα διαφωνήσω.Θα ήθελα απλά να προσθέσω μερικές σκέψεις μου. Όλα αυτά που αναφέρεις και πολλά άλλα που μπορεί κάποιος να προσθέσει αποδεικνύουν ότι το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε αγιάτρευτη κρίση και θα γίνεται κάθε μέρα που περνάει όλο και πιο βάρβαρο όλο και πιο επικίνδυνο.Κάποτε, το καπιταλιστικό σύστημα μπορούσε να λύνει προβλήματα.Μέχρι σχετικά πρόσφατα, έδινε κάποιο κόκκαλο στους εργαζόμενους από τα πολλά που τους άρπαζε.Τώρα δεν μπορεί. Πάρτε για παράδειγμα την ανάπτυξη της τεχνολογίας.Αντί οι άνθρωποι να εργάζονται λιγώτερο και να ζουν καλύτερα, το σύστημα αρπάζει όλα τα οφέλη και τους εργαζόμενους τους πετά στην ανεργία.Έτσι την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας την μετατρέπει σε κατάρα. Άλλο παράδειγμα:Η όμορφη πατρίδα μας , ενώ είναι πλούσια σε φυσικό πλούτο και έμψυχο δυναμικό, στα νύχια μιας χούφτας καπιταληστών έγινε μια έρημη χώρα χωρίς πνοή χωρίς μέλλον, ένας θλιβερός επαίτης της Ευρώπης, που εκλιπαρεί τους παγκόσμιους ολιγάρχες να επενδύσουν, δηλαδή να αρπάξουν... Έχεις μεγάλο δίκιο Στάθη λέγοντας ότι, έν κάποιος καπιταλιστής θέλει να φερθεί πιο δίκαια πιο ανθρώπινα θα τον καταπιούν οι ανταγωνιστές του.Δεν είναι θέμα χαρακτήρα, οι νόμοι του καπιταλισμού είναι απόλυτοι. Γιαυτό η αναζήτηση καλών καπιταλιστών, κρύβει μέσα της αν όχι απάτη μεγάλη αυταπάτη. Ο καπιταλισμός λοιπόν βρίσκεται σε σήψη.Είναι ένα οικοδόμημα που μπάζει από παντού.Μερικοί προσπαθούν να κάνουν μερεμέτια.Αλλά το σαράβαλο δεν επιδέχεται επισκευές.Μόνο κατεδάφιση.Γιαυτό οι εργαζόμενοι σε αυτό πρέπει να προσανατολίζονται, στην ανατροπή του συστήματος και στην οικοδόμηση ανώτερου και πραγματικά ανθρώπινου συστήματος.Αυτή νομίζω είναι η προοδευτική στάση και προοπτική.Έγχείρημα δύσκολο, αλλά ελπιδοφόρο μπροστά στα τρομερά αδιέξοδα που βιώνει ο κόσμος.Αλλιώς, αν στρατευτούμε σε μπαλώματα του καπιταλισμού, θα διαπιστώσουμε το μάταιο της προσπάθειας και το πιο πιθανό είναι το ετοιμόρροπο σύστημα να μας καταπλακώσει. Στα χρόνια των ανατροπών των σοσιαλιστικών καθεστώτων, που ασφαλώς είχαν χάσει τα σοσιαλιστικά γνωρίσματα πριν από αρκετό καιρό, πολλοί γιόρταζαν την αντεπανάσταση.Πολλοί υμνούσαν τον καπιταλισμό, παγκόσμιο πλέον κυρίαρχο.Μοίραζαν αφειδώς ψεύτικες ελπίδες ότι δήθεν ο καπιταλισμός θα λύσει τα προβλήματα όλα και μέρες ευτυχίας μας περιμένουν.Όλα τα κανόνια της ψευτιάς σφυροκοπούν καθημερινά τις συνειδήσεις των ανθρώπων.Θέλουν να μας κάνουν φοβισμένα ανθρωπάκια, άβουλα, σκυφτά, υποδουλωμένα ψυχή και σώματι... Όμως...Τίποτα δεν μένει ακίνητο.Ας μην μας τρομάζει η σημερινή μαυρίλα και παθητικότητα.ΣΤην εποχή μας τα γεγονότα μπορεί να εξελειχθούν με μεγάλες και απρόβλεπτες ταχύτητες.Ας μην είμαστε απαισιόδοξοι και κυρίως να είμαστε παρόντες...